معنی لک و لوچه در لغت نامه دهخدا

لب و لنج. لک و لوشه. لب و لوچه. لب و لوشه

معنی لک و لوچه - جستجوی لغت در جدول جو

لب و لوچه لب و لنج

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(لَ کُ لَ / لُو شَ / شِ)

لب و لنج. لب و لوچه. لک و لوچه. لب و لوشه: باز لک و لوشه اش آویخته است، ناراضی می نماید

(لَ بُ لَ / لُو چَ / چِ)

لب و لوشه.
- لب و لوچه اش آویزان بودن یا شدن، ناراضی و ناخشنود بودن یا ناخشنودی نمودن که از ملامح وی مشهود شود

(لَ بُ لَ / لُو شَ / شِ)

لب و لوچه.
- لب و لوشه آویختن، عدم رضایت با چهرۀ عبوس نمودن. نمودن عدم رضایت با ملامح روی

(سُنْ نَ نَ دَ)

لب و لوچه آویختن. لک و لنج آویختن

لب و لوچه لب و لنج

عدم رضایت با چهره عبوس نمودن

لک و لنج آویختن

لاوک و دیگ، به مجاز، همه ی ابزار آشپزخانه را گویند

شلخته، نادان، کج و کوله